Tahribat Şiiri - Fatih Yazıcı 3

Mecburiyetler içinde tükendi tahammülüm.
Sevimsiz yüzlerde kararıyor mevsimler.
Hayaller ezberimde umudumdu kabulum.
Yüreksiz sözlerde acıtılıyor sevenler.

Bu öfkeyi kim bıraktı aşka?
Nedensiz bir kin çokça fazla.
Niyetler hep kötü hep kandırmaca.
Kazanan da yok ki bu şavaşta..

Kör körpe duygular bedenlerde tahribat.
Sevginin masumluğuna inancım kalmadı.
Söv sövme isyanlar ,dillerde duyulur fakat.
O güzelim sevdalara sahip çıkan olmadı.

Kor ateşlerde günahlar infilak.
İnsanların samimiyetine güvenim kalmadı.
Gör görme doğrular,geç anlaşılır mutlak.
O özelim zamanlara nasip,tekrarı yaşanmadı.