Tahmis-i Kaside-i Su Şiiri - Oğuzhan Ceylan

Lutf edip bir dem bu sûzân-ı bîçâre su
Yandı mülk-i cân eğer yağsa dahi her yâre su
Vasl-ı dilber görmeden verdi felek ağyâre su
“Saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlare su
Kim bu denli dutuşan odlara kılmaz çare su.”

Dönmedikçe mâh u mihri çarh-ı zehhâre su
Düştü encüm sanki çarh-ı şeb-i târe su
Sâkî-i çarh içirür peymâne-i devvâre su
“Âb-gûndur günbed-i devvâr rengi bilmezem
Ya muhît olmuş gözümden günbed-i devvâre su.”

Katre katre dem çıkar zahm ursa hûnhâre su
Raht u bend eyler güzer kıldıkça reftâre su
Seng-i mihnetden bulur bir râh hemvâre su
“Zevk-i tiğinden aceb yok olsa gönlüm çak çak
Kim mürur ilen bırakır rahneler divare su.”

Hasret-i rûyunla dökmüş çeşm-i hûn-bâre su
Her nefes kan doldu dil verse hemân hâre su
Gül cemâlin yâdına her subh u şâm-ı târe su
“Suya versin bağ-ban gül-zarı zahmet çekmesin
Bir gül açılmaz yüzün tek verse bin gül-zare su.”

Hattını tasvîr için düşmüş dil-i bîmâre su
Aktı çeşminden anın kâtib-i esrâre su
Şevk-i hatt-ı dilbere her çeşm-i pür-âzâre su
“Ohşadabilmez gubarını muhharir hattına
Hame tek bakmaktan inse gözlerine kare su.”

Aksa neyler gülşen-i rûyunda bîmâre su
Şebnem-i aşk ile her dem düşer ruhsâre su
Nem çeker müjgânıma ol çeşm-i sehhâre su
“Arızın yadiyhle nem-nak olsa müjganım nola
Zayi olmaz gül temennasiyle vermek hare su.”