Tahmîs-i Gazel-i Sultân Süleymân Hân

-I-
Câme-i sıhhat Hudâdan halka bir hıl’at gibi
Bir libâs-ı fâhir olmaz cisme ol kisvet gibi
Var iken baht u sa’âdet kuvvet ü kudret gibi

Halk içinde mu’teber bir nesne yok devlet gibi
Olmaya devlet cihânda bir nefes sıhhat gibi

-II-

Ehl-i vahdet kâ’inâtuñ ‘âkil ü dânâsıdur
Merd-i fârig ‘âlemüñ mümtâz ü müstesnâsıdur
Gör ne dir ol kim sözi gûyâ Mesîh enfâsıdur

Saltanat didükleri ancak cihân gavgâsıdur
Olmaya baht u sa’âdet dünyede vahdet gibi

-III-

Tâ’at-i Hak mûnis-i bezm-i bekâdur ‘âkıbet
Sıhhat-i cân u beden senden cüdâdur ‘âkıbet
Bâd-ı sarsardur fenâ ‘âlem hebâdur ‘âkıbet

Ko bu ‘ayş u ‘işreti çünkim fenâdur ‘âkıbet
Yâr-i bâkî ister iseñ olmaya tâ’at gibi

-IV-

Âlemi gözden geçürseñ eyleseñ biñ yıl rasad
Devr içinde turmasañ görseñ hezârân nîk ü bed
Her tarafdan aksa dünyâ mâlı gelse lâ-yu’ad

Olsa kumlar sagışınca ‘ömrüe hadd ü ‘aded
Gelmeye bu şîşe-i çarh içre bir sâ’at gibi

- V -

Menzil-i âsâyiş-i ‘ukbâya isterseñ vüsûl
Hubb-i dünyâdan ferâgat gibi olmaz togrı yol
Şâdmân erbâb-ı ‘uzletdür hemân Bâkî melûl

Ger huzûr itmek dilerseñ ey Muhibbî fârig ol
Olmaya vahdet makâmı gûşe-i ‘uzlet gibi