Tahmîs-i Gazel-i Sultân Selîm Hân

- I -

Ey cemâlüñ pertev-i envâr-ı subh-ı lem-yezel
Berter olsa menzilüñ hûrşîd-i enverden mahal
Sende göstermiş kemâl-i sun’ın Üstâd-ı ezel

Kudretin izhâr idüp Hak Hazreti ‘azze ve cel
Cümle hûbân içre sen cânânı kılmış bî-bedel

-II-

İşigüñ üftâdesi kemter gedâ mihr-i münîr
Pençe-i hûrşîd-i ‘âlem-tâba hüsnüñ dest-gîr

Her gedâ-yı âsitânuñ bir şeh-i sâhib-serîr

Mısr-ı dilde şâh olur yüzüñ görüp olan esîr
Hüsni ey Yûsufdan ahsen ey güzellerden güzel

- I I I -

Âşıka yâd-ı lebüñ câm-ı şarâb-ı dil-güşâ
Câna ol la’l-i musaffâdur mey-i bezm-i safâ
Rûh-bahş olmış Mesîhâveş o la’l-i cân-fezâ

La’l-i mey-gûnûn görüp cân virmeyen kimdür şehâ
Pes meger âdem degül ‘aklında vardur yâ halel

- IV -

Halka-i zülf-i siyâhuñ ey saçı müşg-i Huten
Na’l-i şeb-dîz-i hatuñdur dirler erbâb-ı suhan
Kimdür ol ruhsâre-i gül-gûn ile senden geçen

Hüsnüñi bir dem gören ey husrev-i şîrîn-dehen
Aşkuña Ferhâd olup yoluñda cân virse mahal

-V-

Kaddüñe hıl’at biçelden hüsni hayyât-ı kazâ
Gün gibi yakduñ cihânı ey meh-i zerrîn-kabâ
Çâk idüpdür gerçi kim sabrum girîbânın cefâ

Dâmenüñ cevr ile elden koya sanma dil-berâ
Ol olacak iş degül yakam tutınca tâ ecel

-VI-

Gözdeki hûn-âbe-i âlüm görüp rahm itmedüñ
Yollar üzre cism-i pâ-mâlüm görüp rahm itmedüñ
Bu perîşan olmış ahvâlüm görüp rahm itmedüñ

Derdmend-i ‘aşkuñam hâlüm görüp rahm itmedün
Yol olur dilden dile dirlerdi hod vardur mesel

-VII-

Bâkıyâ kûy-ı harâbâtı nişîmen kıldugum
Bezm-i ‘aşkı şem’-i âhumla müzeyyen kıldugum
Ser-nüviştüm hâlidür âfâka rûşen kıldugum

Ey Selîm ebrû diyüp çeşm üzre mesken kıldugum
Alnuma ‘aşk ile yazılan yazulardur ezel