Tahmîs-i Gazel-i Bâkî Şiiri - Mehmet Ulaş

Yurdum belîdir bul dedin, hülyâlara saldın beni
Vakt-i seherden gel dedin, yeldâlara saldın beni
Gör bak cemâlim gül dedin, sayhâlara saldın beni
Hattım hesâbın bil dedin, kavgâlara saldın beni
Zülfüm hayâlin kıl dedin, sevdâlara saldın beni

Hüsnünle göz hayrân edip, nârınla dil püryân edip
Hânem yıkıp vîrân edip, dünyâyı bir zindân edip
Hânendelik fermân edip, ben bülbülün nâlân edip
Geh ebr-veş giryân edip, geh bâd-veş püyân edip
Mecnûn-u sergerdân edip, sahrâlara saldın beni

Barkın senin sürgün dedin, bahtında gam her gün dedin
Terk etme bahr-i hun dedin, gark oldu bak Zünnun dedin
Sevdâ suyundan yun dedin, râhımda cânın sun dedin
Vaslım dilersin çün dedin, lûtfedeyim olsun dedin
Yarın dedin bir gün dedin, ferdâlara saldın beni

Giryem taşarken dîdeden, içmez dehânım bâdeden
Evrâd okur dil nâleden, yok farkı subhun gîceden
Solmakta her dem rûh-u ten, sor bâri hâlim hürmeten
Yûsuf gibi izzette sen, Ya’kûb-veş mihnette ben
Dil sâkin-i beytül-hazen, tenhâlara saldın beni

Oldum esîrin ey sanem, Meftûn’a kılmazsın kerem
Enhâr-ı çeşmim sanma nem, yâ seyldir yâhut ki dem
Bahtımla oynarken çilem, bittim tükendim dem-be-dem
Bâkî sıfat verdin elem, ettin gözüm yaşını yem
Kıldın garîk-i bahr-i gam, deryâlara saldın beni