Tahliye Kağıdı Şiiri - Murat Tuğci

Çok değil, yıllar önce
Hapsedilmiştim buraya
Diğerleri gibi
Dediler ki çok sürmez
Çıkarsın...
Bırakırsın inadı
Ne derlerse şakırsın
Gelir geçer çıkarsın
Gelir bir tahliye samanı
Çok sürmez anlarsın
Elindekinin bildiğinin hiçliğini
Yıllarca izlemiştim
İçten içe,
Ben de var mıyım dediğim
Tahliye kapısındaki bekleyişlerim
Ne yazık her seferinde
Boynum bükük
Hücreme geri gidişlerim
Bir kaç gün oldu
Yine yavaşça, korkarak yaklaşmıştım
Sonunu bilsem de
Çıkamayacağımı hissetsem de
Seviyordum acısını
Her seferinde kalabalığa
Karışıyordum
Bükülü ve gözlerim sisli
İzliyordum gelip geçeni
Utanıyordum hep oradaydım
Hiç çıkan olmamıştım
Bir kaç gün oldu
Yine karıştım
Yeni gidişler varmış
Kapımı açtım
Tek elbise yıllardır benimle
Onu da hep yanımda taşırım
Yaklaştım, bekledim
Aslında beklediğim
İsmimi duymak değil
Bükmekti beklediğim
Kilitlenmekti
Can hücreme
Bekliyordum
Duydum
Haydi ya hayal dedim
Bir daha seslendiler
Sen sen dediler
Al samanını oku
Oku dediler
Haydi çık, çık artık
Güneşmiş artık
Geceler gündüzüne varacakmış
Haydi git
Çilen doldu dediler
Nasıl kanarım!
Ya hayalse
Alışkınım ya hayallere
Ya kapılar yine aynı kahkaha
Aynı kıyametle
Çekilirse
Oku dediler, oku
Samandan ama tahliye kağıdın
Aldım ve başladım
Adı sevdalı
Suçu aramak...
Sevdası,
Aleminde bir dala tutulmak
Bir gülümsemeye
Dünyayı dar etmemek
Cezası bitti
Çıksın artık
Zaten kimse de kalmadı
Tutunacak
Kimi bulacak artık
Devam ettim
Kağıda baktım
Bir daha baktım
Çıksın artık
Kimi bulacak artık
Öyle bir korku, dehşet!
Yine tek başıma kalışım
Kağıda son dalışım
Bir anda gözlerime son inanışım
Silik bir yazı
Kalem kurşun
Kurtuluşun
Al haydi çık
Korkma ben sendeyim
Çıkar çıkmaz elindeyim
Çık ve kapıdan bak
Çek içine ne dilersen
Ve yürü,
Hissettiğin yere!
Duyduğunda hışırtısını
Sevdanın yine
Benim o işte
Kalem kurşun
Benim yok oluşun
Benim o işte
Korkma!
Al kağıdı
Gel bitti işte!