Tahir sevmemeliydi zühreyi

Nazım hatalıydı , yanılmıştı
Tahir olmak da ayıptı Zühre olmak da
Hatta sevda yüzünden ölmek de ayıptı
Kalemi de onun gibi dolandırırdı
Zühre kaçıktı , âşıktı
Onunki lüzumsuz bir yakarıştı
Sahi Tanrı ona neden acırdı ?
Tahir acemiydi , niyaziydi
Dalından kopmayı bekleyen tilbeydi
Sürgün bir tek onda güzeldi
geriyedönecek neyi vardı
sevda yalandı, yakardı
kimse bilmemeli , duymamalıydı
Ama gönül izhar etti
bigane de zahrî ...

Tahir sevmemeliydi Zühreyi
Sevdi, sevdi de kaybetti Tahirliğini ...