Yıldızlar,
meleklerin parlayan gözleridir.
Bulutlar,
Tanrının ayak izleridir.
Dünya da dönmez aslında.
Gece denilen;
Köşe başlarında
seni beklemediğim günlerde
içinde olmanı beklediğim
trenleri bekledim hep...
Ağustos,2000
Yeşil bir vadi uzanır önümde...
Ve nedense
Onun gözleri gelir aklıma...
Yeşil olmadıkları halde..
Ağustos,2000-Giresun
Saat,sessizliği çeyrek geçiyordu
ve güneşe beş kalmıştı...
Karanlığa çeyrek kala yakılan mum bitmek üzere
ve dışarıda hava ayazdı...
Ben,camın buğusuna ismini yazıyordum,
parmağım üşüyordu...
Evvel zaman içinde...
Paldır küldür biçimde....
Bir varmış, hiç yokmuş diye başlayan
dramatik bir masalın
acınası bir kahramanıydım ben...
Var mıydı Ondan daha güzeli haberim yoktu...
Sen benimdin...
Hep benimsin...
sen bensiz nesin?
Neyim ben sensiz?
İkimiz,
ikimizsiz neyiz?
Sendeki sana iyi bak sen..
Bendeki sende aklın kalmasın...
Ben ona gözüm gibi bakarım
şüphen olmasın...
Ağustos,2000
Bizim hiç tesadüfi karşılaşmalarımız olmadı seninle...
Saklandığım kuytulardan çıkıp söylediğim
ne tesadüf yalanları için affet beni...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!