İkindi kuşları konarken aklımın dallarına
Köpük vururken bir sahilde yüzüme
Yıldızları sayarken bir başıma
Kapıları çoktan kapattım insanlığın yüzüne
Sadece ölüm izlerken utanırdım
Acılar sofrasında tok kalkmaktı benimkisi
Sen de dinlen bir rüyada
Biraz ara ver soluksuz dünyada
Ruhlar geçiyor arkalarına bakmadan
Geçmiş zamanlı bir zamandan
Başımı alıp gidiyorum
Kuş sesleri, çınar ağaçları,
Bu şehrin kalbinde tüm sancıları.
İçinde barışık ruhlar sağanak sağanak,
Kaldı mı bir zamanlar o uçan yaprak.
Haydi gel benimle her şey gönlünce olsun
Küçük bir evimiz rengi mavi olsun
Bahçemizde ağaçlar kuşların sesiyle dolsun
Gözlerine bakarken akan bir deremiz olsun
Gitgide yeşersin umudum hiç solmayacak olsun
Umutlarımı sulayan bir yâr olsun
Bomboş gökyüzü ve karanlığın koynunda
Bocalayan bir gece
Cesurca duruyor ve izliyorum geçmişimi
Geride kalanlara bir sözüm vardı başına buyruk
Odamın duvarı arkasında bir ses
Sitem kokar başımın ucunda kitaplarım
Üstümüze yağsa da inceden
Bu kar
Pencere camı kirli
Dışarıda aydınlık var
Sisli bir duvar örtse de
Geceden
Bir pazar sabahı uyandığımda
İlk seni görmeliyim
Ne yastığımı
Ne yatağımı
Ne duvardaki resmi
Ne de çalan saati
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!