aç kalmak yok bu hayatta açlıktan ölmek var tutsaklığa direnenlerinde yoksa yetmez mi sanıyorsun bir tas çorba üstelik yanında bir de kaşık üzerine bir de su içersin iki bardak karnın doydu mu doydu
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta