Tahayyülden Öç Alma Geceleri

Düşlerin tükendiği geceler vardır
Yetmiş iki buçuk milletin
Hayırlısıyla şerlisiyle
Sırrına vakıf olamadığı gecelerdir.
Hakikat duvarının düşlere bilendiği geceler vardır,
Hakikatin rahmindeki illetin
Sükutuyla ve sesiyle
Varlığına diş geçirdiği gecelerdir.
Hakikat tahayyülden öç alma peşindedir
Bu öçün tantanası vicdanları inletir.
Tahayyül geceleri öç seyrinin perdesidir
Gölgeler perdede hayal ve hakikat dinletir.

Her tahayyül gecesi derim değişir
Ölü deri göç eder bedenimden
Yerini gençlerinin sargısına bırakmak üzere.
Aklımda yeni çığlıklar kopar
Hafızam bildiklerimin kahrıyla depreşir
Vazgeçerim başımın göğe ermesi hususunda kendimden,
Kuşkularım başımı ereceği gökten indirir yere.
Gökten yere akarım toprak kıvamımı toplar
Cismimi sarar sarmaz yer nefesimle titreşir.

Başka mısralar da karalayabilirim
Tahayyül gecelerine dair.
Lakin çok kelam çok manayı örter,bilirim.
Dilim dönse de mürekkebim kurur
Böylesi gecelere mahçup hisseder şiir
Kuru mürekkep son mısranın hayaletinde durur
Dönecekken dilim haddini bilir.