Ormandan gelirdi; serin yelimiz.
Bizi mesut eden, açan gülümüz
Hayatım sılada, gülen benzimiz
Gurbette, sararan yaprağa döndü..
'Gurbettir'demişler 'gurbet' adına,
Baba yok, ana yok uzak diyarda.
Elbet bir gün kavuşuruz o yurda;
Oluruz gurbeti görmemiş gibi..
Tahayyül: Düşünce.
Noter n. 3616
Kayıt Tarihi : 29.11.2007 19:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!