Tahavvülat Şiiri - Kadir Aytar

Akşamın kızıllığı bana
Hüznü bağışlamışçasına mağrur
Kanım çekiliyor
Tenim kurumuş bir yaprak gibi
İhtiyarlıyorum, mum gibi eriyorum
Hüzne yenik düşüyorum
Yüreğim ölüm düzleminde
Titriyorum, irkiliyorum, ürperiyorum
İçime işleyen yanık bir nağmede yitiyorum

Söken her şafak bana
Yeni bir hayat bağışlamışçasına müşfik
Kanım kaynıyor
Kurumuş tenime şifa oluyor şebnem
Sabâ yeli bir gençlik iksiri, bir tebessüm
Titriyorum, irkiliyorum, ürperiyorum
Yeni doğan bir günün seher şarkısında
Yeniden doğuyorum, yeniden diriliyorum