Tahattur Şiiri - Harun Yöndem

Arkadaşlar eski fotoğraflarını sosyal paylaşım sitelerinde yayınlıyorlar. Bu tür fotoğraflardan biri dikkatimi çekti. İçinde ben de var mıydım, galiba vardım. Şimdi nerede oldukları ve adları yazılıyordu. Biri vefat etmişti, diğerlerinin kim olduğu ise birkaç kişinin gayretiyle çözülebiliyordu. Gözlerim yaşardı, aradan yıllar geçmişti ama sanki daha dün gibiydi. Yatılı olarak okuduğumuz adeta bizim için bir ev, geniş bir aile olan okulumuz artık yoktu. Arkadaşlarımızla irtibatımız azalmıştı. Uzaklaşmıştık. İşte içimi bir hüzün kapladı o an. Kağıda kaleme sarılıp birkaç dize karaladım. Aynı gün iki bölümü bitirmiştim. Sonra bir hafta içinde diğer bölümler geldi. Biraz beklettim, dinlendirdim, tekrar gözden geçirdim ve ilk kez bu siteye koydum, yani ilk kez burada yayınladım. Sonra bir arkadaşımın uyarısıyla ithaf ibaresini ekledim. Daha iyi anlaşılsın diye.