Eskiden bir çocuk vardı,
Ağlayan gözlerini göstermekten utanan...
Ağlardı...
Gözyaşı dökerdi,
En tuzlusundan...
Yaşlar yanağına süzülürdü,
Çenesinden aşağıya inerdi,
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bir zamanlar bir çocuk vardı
Başı önünde
mazinin hatırasını yaşar.
Dönerken duvar dibinden
Sanır ki kaçırdığı fırsatları yakalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta