Boşanmalar ki artmış, istatistikler söylüyor,
Deliller açık ve net, şahsımız söylemiyor…
Tahammüllerimiz az belki sabır kalmadı,
Ya da maneviyat az ya da rahatlık arttı…
Keşke son düşünülse, biz ihtiyarlıyoruz,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta