En soğuk gecelerde açan güneş
Ve gecelerin gölgesi olan ben
Bu dert en şiddetli savaşlara eş
Ve gecelerin ışığı olan sen
En soğuk gecelerde açan güneş
Cenazem kalkmış göğe ve tutmuşlar benim yasımı
Sanki çekip almışlar ciğerimden kafatasımı
Silahı kavrar gibi bir kalemi tutupta
Siper alır göğsüm ölüm vari hudutta
Oluk oluk kan akıtır ucu yırtık kağıt
Beni bilmez ne türkü, ne şarkı, ne ağıt
Bir nefes misali gelip geçer bu hayat
Ruhum gibi karanlık bir geceye doğmuşum
Ardından ışık yakıp karanlığı boğmuşum
Mürekkep kokusuyla uyandı kağıtlarım
Hatıralarım bulut yağmuru gözyaşlarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!