Gülümse biraz
Şehirde gülsün
Sen ağlarsan
Bu şehir nasıl gülsün
Sen gidince
Şehir nasıl ağladı
Serin bir ilk bahar sabahında
Matemli doğa güneşle
İçime doğmuştu gideceğin
Sebebini bilmediğim
Yanlızlığımla boğuşurken
Ardından gitme
Son yanlızlığım
Vaz geçilmez sancım
Son düşüm
Sinemde kapanmayan yaram
Tuhaf hayallerim
Gizli sözüm
Dostmu kaldı kaldı bana
Bir ben birde uzaktan izlediğim
Yaklaşmaya bile korktuğum
Kara toprağım
Kim kaldı bana
Yaralı bir kalp
Karlı dağlarımıza çiçeklermi açtı
Senden çalımştım
Kır çiçeklerinin taze kokularını
Baharımızda kışı yaşıyorduk bazen
Bazende kışlarımızda baharı yaşıyorduk
Sevgimiz
Güneş veda etmeye hazırlanıyordu
Son ışıkları şehrin üstüne süzülürken
Adeta şehir yaslara bürünmüştü
Bu gün bu şehirde yoktun
Hüzünlü bir şarkı nağmesiydi
Bu şehirde kuşların ötüşü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!