Bir anlami olmalı bu gidişlerin azizim
Yoksa neye yarar sensizlik
Hemde henüz yeşermemişken
Vakitsiz bir gidiş...
Artik sen de zamanin sonsuzluğunda
Tarihin tozlu yaprakları arasında
Bir akşam üstü öleyim
Öyle ansızın acı çekmeden
Güneş batarken
İstanbul'un eski,metruk binalarinin
O düz çatılarında
Leşim serilsin yere
Sen olmadan perdeleri açmam
Gayr-ı akla danışmadan iş yapmam
İlk hatalarımdan biri de sen olsan
Tövbe bir daha kalbe dayanmam
Sızlar içim birşeyler var yüreğimde
Şehir attı örtüsünü birden
Utanmadan sıkılmadan
Bir an olsun tereddüt etmeden
Bir sokak çocuğu duruyor kaldirimda
Arsız bir gülümseme dudaklarında
Haline veryansın etmeden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!