Taha Aygün Kanca Şiirleri - Şair Taha Ay ...

İncirlik cami nin gül bahçesinde,
Ağlayarak seni düşünüyorum,
Garipliğin çetin bilmecesinde,
Aşkın gözyaşını seyrediyorum.

Bana arkadaşlık ediyor yağmur,

Sen gittin gideli çile çekerim,

Acımı kimseler anlamaz anne

Yaşayan bir ölü ben oldum derim,

Şanına yakışı eksi yirmibeş,
Bazen de oluyor otuz, otuzbeş
Karın kalınlığı yetmiş, yetmişbeş
Yinede seni özlerim seni Erzurum.

Geçte olsa bahar elbet geliyor

Şanına yakışır eksi yirmibeş
Bazende oluyor otuzotuzbeş
Karın kalınlığı Yetmiş,yetmişbeş
Yinede özlerim seni Erzurum

Geçte olsa bahar elbet geliyor

Güneş batınca dostlar birer birer gidiyor
Gece olunca acı bitmek nedir bilmiyor
Çoğu bu yoldan geçer unutmak çoktur acı
Yanımda kalanların şu anda var bir kaçı

İnim inleyen her fikirden insan var

Yüreğimde yanıyor Erzurum ateşi,
Viraneler oluyor yalnızlığın kardeşi.
Dostlardan uzaktayım garip bir yolcu gibi,
Geziyorum devamlı duyanlar diyor deli.
Kaderimde varmış İstanbul’da bulunmak,
Cennet mahallesinde top oynayıp koşarak.

Bostanın da güller çok güzel açar
Gül olmak isteyen hep oraya koşar
Geçenlere nefis kokular saçar
Çok istedim lakin olamadım ben

Güllerin renkleri yeşil ve beyaz

Yine yüreğimi yaktı şu gurbet,
Zaten dünyamızda öyle değil mi?
İnsana verilen kısa bir mühlet,
Gezdiğimiz her yer gurbet değil mi?

Her gün acı her gün çile içinde,

Gençlik yıllarınız bir hayli geçti
Boyanmayla geri gelmiyor dilber
Ömür günlerimiz tükenip gitti
Sevmeyenden vefa bekleme dilber

Her gün ayrı renkte şık giysilerin