Tagore’un Tilmizi Şiiri - Faruk Uysal

Ey yeryüzünün çatlaklarını diken şair
ey tilmizi olmakla övündüğüm
bir kuş bir dala konmuş uçmuşsa
dün nasıl inanırdım yarınki bana?

Ben kendime beş kartal
beş de çakal öldürdüm
hiç dolmadım hep azaldım
ya yalansa bulduğum kelime
ya bir oyunsa kurduğum şiir!

Ey tilmizi olmakla övündüğüm
sen orman dedin ben ağaçlar gördüm
bakışlarım dağıldı dallara ayrıldı
ya ormanın sevinci hiç olmamışsa
ya bozuksa ruhumun salıncağı!

Bir yağmur bin yaprak yürüdüğümde
rençberlerin yeşil rüyasına vardığımda
ses sarmaşıklarına tırmandığımda
oklar fırlattığımda aya yıldızlara
ya içimdeki tel koparsa birdenbire
yarın nasıl inanırım dünkü bana!