Tadına VARDIK Şiiri - Mustafa Yaralı

Düştü gönül,düştü aşkı sevdâna,
Yüzünü yüzsüze sürmemek için.
Gözü yumuk girdik biz bu meydana,
Seni beni ayrı görmemek için.

Üç günlük misâfir geldik cihana.
Ne gerek feryâda,bunca figana.
Bize lâzım olan,mânâda mânâ,
Dağda yaban gülü dermemek için.

Çoban olduk sürümüzü gütmeye,
Kavlimiz var doğru yolda gitmeye.
Kendi “ene”mizle savaş etmeye,
Kınımızdan çıktık girmemek için.

Hepimiz topraktan bir candan geldik.
İnsanı Alemin merkezi bildik.
Aynadan yalanın kirini sildik,
Gerçeğe perdeler germemek için.

Gönülden sevmenin vardık tadına.
Boyutları geçtik,düştük yâdına.
Yıktık materyali dostluk adına,
Düşmanlık duvarı örmemek için.

Gölgeler dolaşır gölge pazarda.
Bir nokta çıkıyor saysak ard arda.
Tapılan dünyada,tapan mezarda,
Neyimiz var Hakka vermemek için.

Dolular almadı boşlar dolmadı.
Yaralı’ya ağyar yâran olmadı.
Artık üzülmeye sebep kalmadı,
Ölümlü vuslata ermemek için.

18.07.200