Tadımlık Ömür Şiiri - Murat Duman

Tadımlık Ömür
Perdelendi gözlerim,
Yaş kemale varınca,
Kurudu gönül gülüm,
Hazan yeli vurunca

Ömür tadımlık balmış,
Gül yüzüm şekil almış,
Saçıma aklar dolmuş,
Yıllar hesap sorunca…

Çaresiz kaldım durdum,
Boş yere hayal kurdum,
Hızlı koştum yoruldum,
Azrail selam verince…

Döndü durdu hep başım,
Kondu mezara taşım,
Artık bitti dönüşüm,
Baktım mezar derince…

Toprak teni özlemiş,
Sırlarımı gizlemiş,
Yazmış defter sözlemiş,
Gördüm melek verince…

Haktan gelince ferman,
Tükendi dizde derman,
Başım çevrildi kirman,
Hesap sordu karınca…

Murat bekler yardımı,
Kime desem derdimi,
Toprak ana sardımı,
Can mahşere varınca…
23.07.2006 ANKARA