çok uzaklarda kaldı artık gözlerin
son baharın arka kapısında
giderken, ne sen kalayım dedin
ne de ben kal dedim aslında
bir tadımlık aşk kalmıştı ezelden
hem sana yetecekti, hem de bana
bir damla zehir değil mi öldüren
kalan aşkı da içerdik kana kana
fonda içli çalan ney eşliğinde
şöminedeki alevlerin dansını seyrederdik
elele tutuşup kaybolurduk gecelerde
aldırmadan hayata kendimizden geçerdik
seher vakti inerdik kumsala
çıplak ayaklarla kıyıda yürürdük
sonra ibret olsun diye, geceye beş kala
dalgalara direnen son kum zambağını izlerdik
Kayıt Tarihi : 9.12.2012 19:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (47)