Tadım yok bu gece Şiiri - Gülayşe Delen

Hiç tadım yok bu gece
Başım önde ömrümün önünde..
Tek tek kayıyor kaldırım taşları
Uzanıyor dermansız ayaklarım...

Gözlerim,buluşunca mavi denizimle
Hafiften esen rüzgarın elleri saçlarımda...

Kımıl kımıl denizim,
Usulca dalgalarını salıyor kıyıya
Yosunlu taşlar parlıyor yıldızların ışığında...

Dalıyor gözlerim şehrin ışıklarına
Kim bilir kaç kişi ben gibi dertli,
Kaç kişi hasta yatağında,
Kaçı şen kahkahalarıyla çınlatıyor gök semayı...

Bense sevmenin tadına uzanacakken
Ansızın uçup giden martı gibi boşluğa düşen ellerimle
Bekliyorum geceyi..

Payıma düşen hüznü soluyarak çöküyorum tahta banka
Soluk yıldızlar,
Ay sa yitik...
İçimde kuruyan damarlarımla, pıhtıdan kan göleti ruhumla
Sevmekten suçlu duyulacağımı inanmayan
benliğimle itilmişliğimle kalıveriyorum
boynu bükük denizimin karşısında…

sonuna kadar ardına düştüğüm sevdamı
yok saydın ya!
anlamadın ya!
kınadın ya!
mesut, mutlu, huzurlu ol! ...

İçim o kadar ezik ki!
Umudum kayıp...

Oysa; yüreğini yüreğime sarmıştım
Ey yar!
Tadım yok bu gece…