Tadım yok Şiiri - İbrahim Eroğlu 2

Sen göçtün buradan hazım kalmadı
İlkbaharda açan gülün tadı yok
Kimseye geçecek nazım kalmadı
Sonbaharda esen yelin tadı yok

Zor geliyor bana duramıyorum
Kimseye hal hatır soramıyorum
Dostlarla muhabbet kuramıyorum
Artık sohbetlerin dilin tadı yok

Türküler bir başka çalıyor artık
Bana ağıt gibi geliyor artık
Çaldıkça gözlerim doluyor artık
Sazlardaki çalan telin tadı yok

Kader aldı benden kopardı seni
Zindana kapattı küstürdü beni
Kahroldum haftanın geçen her günü
Artık aylarında yılın tadı yok

Nasıl geçer Ömür bilemiyorum
Sen yokken yanımda gülemiyorum
Tadım da yok lezzet alamıyorum
Şekerin şerbetin balın tadı yok

Neye elim atsam elimde kaldı
Anlatmak istesem dilimde kaldı
Sanki tonlarca yük belimde kaldı
Kaldırmıyor beden kolun tadı yok

Ne malın ne mülkün değeri yokmuş
Ha servetin azmış veya da çokmuş
Yar yanında yoksa insana yükmüş
Sen yoksan paranın pulun tadı yok

Bu kalp başka bir yar artık sevemez
Senden başkasını daha övemez
Kimseye sevdiğim aşkım diyemez
Küsmüş artık meşke solun tadı yok

Zor gelse de bana burada kalmak
Aslında tek gayem yanında olmak
Hayal oldu artık bana da gülmek
Eroğlu denen bu kulun tadı yok