Tüm volkanlar içimde patlıyor sanki
Tuttuğum gözyaşlarımında sel olası var
Bir haykırsam rahatlar mıyım bilmiyorum
Ama sustum avazım çıktığı kadar...
Hesabım kendime kızgınlığım kendime
En azından özeleştiri yapışıma sarılmışım
Pranga vurulmuş sanki ayaklarıma
Bırakmıyorki koşullar bırakıp gideyim
Bir ileri iki geri gider ayaklarım
Ya giden zamana yaşa ne demeli
Sanki toprağa düşen bir tohumdumda
Karda yağmurda doluda tek başıma yağmış gibi
Bir umudum var bir avuç yüreğimde
Oda olmasa ya sevdiklerim
İçimdeki yolculuk acıyı kanatarak
Canımı yakarak öğretiyor
Hamım pişecek yanım kalmadı
Sanki tarlada tek başına kalmış başak benim
Güneş yakıyor dolu üşütüyor beni
Hiç bu kadar canım yanmıyordu
Uzun zaman oldu sil baştan yapalı...
Kayıp giden benliğimi arıyorum
Zamansa benden hep önde
Kavgam ise kendimle
Kalk dizlerinin üzerinden
Dur dimdik varsın boran ayaz
Vursun yüzüne sen güçlüydün
Unuttun mu...UNUTMADIN biliyorum..
04/11/2018
Kayıt Tarihi : 4.11.2018 13:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
herkesin olduğu kadar hikayelerim.Uzun zaman oldu satırlara kavuşma yazamım gelmiş belliki..Bende yol veriyorum içimdekilere o yolu bilir nasılsa..
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)