Tadilat Şiiri - Gülay Bulut1

söküklerini dikiyorum ömrümün
öyle öğrendim annemden

gidenlerin yerini boş bırakıyorum
üşenmeden yok yazarak kara tahtaya
cezalandırıyorum sonsuza değin
__________________________tek ayak üstünde

Dikkat Girilmez! tabelası asacağım hayatımın ön kapısına
arka bahçeye de içimde uluyan köpeği bağlayacağım

doktora görünmeli bir de -geçer mi ki?
iç kanamalı hüzünmania
zaman tedavisi verir demişti bilenler
günde üç kere gece de her saniye
boş belleğe, kaybedilmiş zaman kapsülü
acı çekmiş üzümlerden yapılmış şarapla

acil spora da başlamalı yüz kası yapmalıyım
gülmeyeli çok oldu

göz pınarlarımı da ücra bir köye bağışlarım
belki hayrat yaparlar adıma

tenimdeki bu grilikte gitmeli
güneşi görmeyeli çok oldu

/ bir de tatlı olsa şimdi
şu kekremsi tat gitse ağzımdan /

en iyisi ben çıkıp kuşlara yem atayım biraz
hem belki nisan yağmuru geçer üstümden

yalancı bahara kanan çiçekleride görür
dalga geçerim kandırılmışlıklarıyla
-hey siz!
-evet siz, açmış olanlar
aptal yerine konuldunuz
solmadan düşün yaprağınızdan
isyan çıksın tüm tabiatta
polene boğulsun şehirler
kandırılmış cesetlerinizle

çok işim var!
daha hayallerimin astar boyasını atacağım
şeker pembe süreceğim üstünede

umutlarımı bir denizciye emanet ettim
o boyayacak
üzerinde sinmiş deniz kokusu
özlem yanığı olsun ucunda da az dedim
itiraz etmedi
bir de giderken -bekle beni! dedi.

gelmeden bitirmeliyim boya işini
çilek reçeli yapmalı bir de
demlenirken vuslat ilk sabahta
tad olsun ekmek arası aşkın yanında

içimdeki saati de ayarlamalıyım
gelişine kurulmalı alarmı
karşılama repliği ezberlemeli

/ bahar temizliği yapılmış evinize, hoş geldiniz Bayım!
geçmişinizi paspasa silip giriniz... /