Tadı mı kaldı aşkın?

Aşkın tadı mı kaldı, sözler yorgun,
Bir zaman bulut gibi baş döndürürdü.
Şimdi soğuk bir rüzgâr eser yalnız,
Gönlümde hazan var, baharı küstürdü.

Eller üşür, dokunmaz eskisi gibi,
Gözler derin bakmaz, geçer dalgın.
O eski şiirler, yarım mısralar baskın,
Bir zaman bize ait olan yankı yansın.

Aşkın tadı mı kaldı, ne ateş parlar,
Ne duman tüter artık külünde.
Bir kor idik vaktiyle, yakar sönerdik,
Şimdi sessizlik var küllüğünde.

Bir tebessüm yetmez, yürek burkulur,
Ne bir umut, ne de bir teselli var.
Aşk, o eski ihtişamlı saray,
Artık harabedir, içinde anılar.

Aşkın tadı mı kaldı, sormayın bana,
Bir düş müydü, gerçek mi, bilmiyorum.
Yine de kalbimden silemedim seni,
Bu yangın içinde hâlâ seviyorum.