Sen varken buralar nasıl da şendi
şimdi ıssız sessiz çok dokunaklı
her gelişimde seni arıyorum
aradığını bulamıyor gözlerim
ben sana demiş miydim bilemiyorum
seni ne kadar özleyeceğimi
sanki konuşuyor masa sandalye
o artık gelmez gelmeyecek diyorum
sanki herkes her şey seni arıyor
ışıklar hüzünlü ağaçlar sakin
rüzgarın sesinden başka bir ses yok
bir yere bakışın takılı kalmış
bir yere gülüşün asılı kalmış
bu günkü burukluğum belli ondanmış
şimdi nerelerdesin bilsem mutlusun
katlanırım inan ayrılığımıza
mutluluğun değer her fedakârlığa
17-Haziran-2007-Ankara
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 17.6.2007 00:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!