Yitirdi sihrini bu hayat sensiz
Artık yaşamanın tadı kalmadı;
İş ehlinden çıktı sebepsiz,densiz
Hakça yaşamanın adı kalmadı
Hakikate dair nere gelindi,
Doğruluk,dürüstlük saflık bilindi
İffet,namus,haya hepten silindi
Artık yaşamanın tadı kalmadı
Ulvi değerlere 'kötü' denildi
Dışı sömürüldü içi yenildi
Başka bir mahiyet mâna verildi
Hak namına hakkın yâdı kalmadı
Hasan Can yeter mi bu kadar acı,
Önceden tüm bunlar idi baş tacı
Hicap meyvesinde hayat ağacı
Utançtan yenecek tadı kalmadı.
30 Mart 2007/BAYBURT
(Mevlid Kandili Gecesi)
Kayıt Tarihi : 2.7.2009 08:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnanç ve kültür yozlaşması yaşayan toplumlar felakete sürüklenir.Toplumun tefessühü fertte başlar.Yüce gayeye matuf hayat düsturu olmayan hedefsiz,idealsiz fertlerden oluşan toplumlar kalabalık insan yığınlarından ibarettir.İşte güruh ile cemiyyet arasındaki fark...Yok eden güruh ile yok edilen cemiyyet ruhu...
TÜM YORUMLAR (1)