Sensiz dünya çok karanlık,
Dipsiz kuyu, taşsız duvar.
Hayatta hep yandım, kavruldum,
Olmayınca gölgen taçsız kral...
Abidesi dikilecek namus şaheserisin,
İki bacak arasına sıkıştırmayacak kadar da zekisin.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta