Tacizciye Kelam Şiiri - Ayşe Kurt

Bir hayvan, bir kızı rahatsız etmiş,

İzin verirseniz, ÇÜŞ diyeceğim.

Laf atarak onun peşinden gitmiş,

Epeyce havlamış, HOŞ diyeceğim.

Çarpardım görseydim, inan o anda,

Bir yanda kanun var, günah bir yanda,

Orda Cehennem’de, burda zindanda,

Zebani elinde PİŞ diyeceğim.

Bunlar var ya, insanların acizi,

Marifet sayarlar bir de tacizi,

İnsan sanırsınız, aldatır sizi,

Lağım çukuruna DÜŞ diyeceğim.

Özü eğri, inanılmaz sözüne,

Nine bile kız görünür gözüne,

Okkalı bir şamar vurup yüzüne,

” Say bu parmakları ” BEŞ diyeceğim.

Minicik aklı var, o da uçkurda,

Surat meymenetsiz, bir bak sen dur da,

Kuzu boğazlayan, benziyor kurda,

Kalpte yoktur bunda, TAŞ diyeceğim.

Akılsız, her söze kanıyor bunlar,

Her kadın fahişe… sanıyor bunlar,

Cehennem de odun, yanıyor bunlar,

Ben buna, ölmeden, LEŞ diyeceğim.

Alık alık gezer, sanırsın davar,

Aklı eteğinde, hep dişi kovar,

Kafa davul kadar, gözü bile var,

Beyni hiç kalmamış, BOŞ diyeceğim.