Tabuttaki Gülümseme Şiiri - Kamil İlze

Kulaklarını aç ve iyi dinle, duyuyor musun?
Kullanılmayan bir dilde, ağıt yakıyor kız
Kilisede çanlar çalıyor, tütsüler koku yayıyor
Törene gelenler en güzel kıyafetlerini giymiş, ağlıyor

Sanki havada kükürt kokusu var, çiçeklerden yayılan
Rahip kürsüde ama acısı büyük, konuşmakta zorlanıyor
Ufak bir kız, başı dik yürüyerek yaklaşıyor tabuta
Siyah bir gül bırakıyor tabutta yatanın dudaklarına

Ölünün gözünden süzülüyor o an tek bir göz yaşı
Ölüler diyarını aşıp, siyah güle ulaşmak istercesine
Nasılda yürekleri parçalıyor tabuttaki gülümseme
Ölmedim sizinleyim, gitmeyeceğim dercesine