Bana özel bir tabut yap tabutcu
Içine yatınca gülmek isterim
Kuş tüyünden döşe gümüş sap tabutcu
Giderken rahata ermek isterim
Sevenim çok idi yaşarken benim
Olmadı kimseye küslügüm kinim
Pençere bırak göreyim değerim
Ağlayan sıylayan görmek isterim
Hoporler takmayı unutma sakın
Dostlarım peşimden ederken akın
Sohbete isterim olmayı yakın
Atıpta tutanı bilmek isterim
Tabutun kapağı gürgenden olsun
Doğanın kokusu içine dolsun
Hasretim ormana bedenim doysun
Köyümün havası almak isterim
Omuza alınca parlasın dışı
Içinde görmeden yaz ile kışı
Kırık kalem gülmez gülmeli başı
Bekleyen yarime dönmek isterim.
Kayıt Tarihi : 11.9.2019 03:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Karakaya 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/11/tabutcu-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!