Tabuta Çivi Çakıyoruz Şiiri - Turgut Çört

İnsan her gün ömür bostanını,
Biçerek tabuta çivi çakıyor..
Yaşadığı ile kendi destanını,
Açarak tabuta çivi çakıyor..

Allah için sıvayarak kolları,
Sınav bilerek bütüm okulları,
İmtihana kurulu zorlu yolları,
Geçerek tabuta çivi çakıyor..

Kendince toplayarak adabını,
Hakkın Aşkı ile doldurup kabını,
Muhkem Aşkın zehirli şarabını,
İçerek tabuta çivi çakıyor..

Ara sıra seyrin dünya sesinde,
Üç günlüğün sayılı nefesinde,
Dalıp varlığının hayal hanesinde,
Uçarak tabuta çivi çakıyor..

Düşünüp taşınıp buluyor ederini,
Dar vaktinde yaşıyor kederini,
Allah'ın verdiği iradesiyle kaderini,
Seçerek tabuta çivi çakıyor..

Geçip imtihanın ölçeğinden,
Görüp saklansa da öleceğinden,
Vaat edilenlerin gerçeğinden,
Kaçarak tabuta çivi çakıyor..