tabut
Bilmezsin bilmezler
Çok ölüm ağırladım ben
Gözünde emanet kalmış
Gözyaşlarını da gördüm
Hırsından kudurmuş
Aç gözlü piçleri
Daha da ötesi
Atama küfreden
Manyak diktatör heveslilerini de
Ama bilmelisin ki
Garipseme hepsi de sığdı içime
Taşıdım çürüyene kadar
Soysuzunu da saygılısını da
Ama en çok
Yüreği güzel olanlar da
Çok fena içim yandı
Bir de hiç kimselerin
Beni sevmemesine alışamadım
Oysa ben
Herkesin en kötü zamanlarının
En ağır yükünü taşıdım
Hem de hiç yüksünmeden
Ve
Geride bıraktıkları
Yaşanmamış düşleriyle...29.1.2017
Kayıt Tarihi : 5.7.2017 15:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!