bağırıyor ağaçlar
yıldırımlarını bırakıyor gök
umulmadık bir an
tufan
uykusundan kalkıyor
rüzgar
taş kovuklarına kaçıyor
korkular
şehirde evler
keder içindeler
sıcak havaları arıyor
bahara adanmış
bedenler.
ölümün korkuları sarıyor
insanları
bir şey olmuş
içime dolan ses
hüzün ve ağlama
tanımadığım bir kalabalık
kafa tutuyor
bulutlara
ölü selası yayılıyor
insanlara
bir tabutu taşıyor
hüzünlü gözler
bir kabir derin
tabutunu bekler
ölüm daha keskin...
mustafa kaya
10.11.2006 / çekmeköy
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 10.11.2006 00:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
..istanbul'da yaşanan yağmur-sel felaketinin bende bıraktığı acı-hüzün içimi hala terketmedi..yaşama sevinci hayatlarının tadı kaçan insanlarımızın yüzleri...gitmiyor gözlerimin önünden..
TÜM YORUMLAR (1)