Tabudum Pembe Kaftan Şiiri

Sevda ikliminde kavrulan bir külüm
Aşkı arayan bir deli müşkülüm
Geçti yana yakıla her günüm
Ben aşka ve acıya düşkünüm.

Günleri yazarak geçen çaresiz bülbülüm
Kendime bir faydam olmadı
Sevenime de yok, üzgünüm
Ben aşka ve acıya düşkünüm.

Geçmedi herkes gibi ömrüm, geçmeyecek...
Sevenlerimin yüzü gülmeyecek.
Ömrüm aşkla ve acıyla geçecek,
Belki beni hoca efendi bile gömmeyecek.

Doğumun normal mi ki...
Yaşamım normal olsun
Meyhaneci rakımın yanına kavunum olsun
Aşklar ve acılar hep beni bulsun
Bu gece mehtap olursa bari
Meyhaneci soframı terasa kursun.

Her gece rakımın suyu, gözyaşımla dolsun
Aradığım dostum var mı ki?
Arayanım, soranım olsun
Benim bu baba meyhanem varken
Aşklar ve acılar hep beni bulsun.

Gün gelip öldüğümde,
Tabutumun üstünde şiirlerim olsun
Musalla taşından tabutumu aşklarım tutsun
Ben yalnız yapamam orada
Hoca efendi, yanımda kadınlarda olsun.