Karanlıkta arkama bakıyorum bazen
Gözlerim doluyor zifirisinde
Sanki birisi beni izliyormuş gibi
Sanki birisi beni gerçekten anlayacakmış gibi
Bazen renkleri soluyor tablomun
Ama senin karanlığın hiç gitmiyor
Yine başlıyosun o eski günlerdeki gibi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
