Tablodaki Masumiyet Şiiri - Barış Yavuz

Bir tabloya bakiyorum,
yillar gecmis aradan..
kucuk bir kiz
saclari kizil mi kizil
gozleri magrur mu magrur
saclari ipek mi ipek.

O, Mahsun efendinin torunu,
ne de masum bir durustur bu boyle
o kucuk eller
o kucuk dudaklar
o mini mini gozler,
kaybettirir insana yolunu.

O, Ihsan efendinin kizi,
hani mahsumuyetin,
hani safligin,
hani mutlulugun,
resmi istense
gosterirsin iste bu miz mizi.

Bir tabloya bakiyorum,
yillar gecmis aradan..
mini mini kiz
simdi olmus bir yildiz.
bogaz koprusunun iki yani gibi ciplak
saclari al mi al, teni ak mi ak
dolanip ince beline olurdun ya kusak
hani olsaydi ornegi tarihimizde
bir devlete oldugumuz usak

simdi ararim o tablonun ressamini,
niye olacak, hesap sormak icin,
resimlerdeki masumiyetle
ne hakki var bizi kandirmaya
ne de agatmaya.
bak bu arada yok mu benim resmim anne,
merakta etmedi degilim hani
ben nasil gorunurmusum masumken.
diyorum ki vakitte cok gec sayilamz hani,
bulunca su meshur ressami
cizitti verelim kendimizi.

(18/06/2003)