Tablo Şiiri - Mehmet Fatih Uluzmanoğlu

Toz tutmuş çerçevem, resmime leke sürmeden;
Hiçbir kir bulaşmamış meğer hatıralara...
Kirli ellerin camıma değen ellerinden,
Sıyrıldım pâk sunulmak adına sanatkâra!

Hayalim vardı, hayal üstü inşa edilmiş,
Göç altında kalan dünyanın imdat sesinde!
İçimde, apaydın bir gün taşıyorum, silinmiş,
Rengi gözlerimde kararan günün seyrinde.

Dertlerimle elde ettim, bilendikçe bir bir,
Bütün hayâl perdelerini kesen bıçağı!
İlk gün dirilen rûhlar sanki bana seslenir:
Yaşamamışcasına yaşıyorum bu çağı!