Tablo Şiiri - Muammer Oytan

Ebediyen iz bırakır Allah busesi,
Resûlün sırtında ol mühürdür silinmez,
Veda Hutbesindeki Hak Peygamber sesi,
Ol Evrensel hafızadan asla silinmez!

Dünya bâkî, insan fânî tez gelip geçer,
Her can bir gün ol uhrevî hayata göçer,
İlâhî takdiri tek Yüce Allah seçer,
Ölüm; nerde, ne zaman gelecek bilinmez!

Binlerce yıldır kara toprağa girenler,
Nebîler, evliyalar, pirler ve erenler,
Seccadesini su üzerine serenler,
Ruh olup gidince artık geri gelinmez!

Şeb-i Aruz denir, fakat soğuktur yüzü,
Yas-figân-ayrılıktır ol ölümün özü,
Eş-dost-hısım-akrabanın yaşlıdır gözü,
Acıklı bir tablodur ölüme gülünmez!

Eş ve dostların dört kollu salından tutar,
Kâfileler ardından gelir katar katar,
Aziz beden ana kucağı kabre yatar,
Dostlar tez giderler, orda uzun kalınmaz!

OYTAN Muammer, namaz-oruç-zikrederek,
İnsan-ı kâmil olup çok infâk ederek,
Nefsin azgınlığını tez dizginleyerek,
Hakka yürümeye hep hazırlanmak gerek!