Öyle bir of çekti, inan derinden,
Oturunca kalkamadı yerinden,
Derdine bir medet umar serinden,
Göğsünü veripte rüzgâra karşı!
Sıkıntılarından gülmüyor yüzü,
Bakıyor, etrafı görmüyor gözü,
Çok dertli çıkıyor ağzından sözü,
Deva için gezer hep çarşı-çarşı!
Sanki sıkıntısı çökmüş üstüne,
Hiç sözü kalmamış eşe-dostuna,
Israr ediyor bak felek kastına,
Göğsü kabarınca aşıyor arşı!
Dertli kalemini eline aldı,
Derin hülyalara, deryaya daldı,
Onun mutluluğu mahşere kaldı,
Diline dolamış, mutluluk marşı!
ERDEMLİ-27 Nisan 2016 Çarşamba
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 28.4.2016 08:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Derste öğrencimin biri öyle bir of çekti ki ortaya çıkan tabloyu kaleme almaya çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!