Sokak sessizdi
biz sessizce severdik birbirimizi
ne çok şey saklıyor bu sokak derdin
sonra anlatırdın
bak derdin bu kaldırımlara
kavgalardan düşen kelimelere bak
kalp kırgınlıklarından düşen parçalara
çocukların döktüğü simit kırıntılarına
kimbilir kaç sevda başlamıştı
kaç sevda bitmişti burda
şu çöp kutusunun yanında yatan
kedinin dili olsa da konuşsa
başım omuzunda dinlerdim seni
ellerin ellerimde
susardı sokak
biz susardık sonra
sessizce severdik birbirimizi
o mavi sokağın tek katlı evlerinden
biriydi senin evin
küçücük kutu gibi bir evdi
babadan kalma derdin
küçük bir koridoru da vardı hani
bir de tablo vardı duvar da
küçük ağızlı kızıl saçlı bir kadın vardı
ve arkasına bakmadan giden bir adam
birbirimize bakıp gülümsemiştik
biz seninle hiç böyle olmayacağız
demiştin
hatırladın mı?
07 12 2012
Meryem AkyıldızKayıt Tarihi : 7.12.2012 22:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutlarım.
TÜM YORUMLAR (13)