Yine o karanlık tabloyu duvara astık,
Düşsel bir avuntuyla omzumuzda yalnızlık.
Görünüyordu oysa orada olduğu gibi;
Seninleyken hissedilen uzaklık gibi...
Bu şehrin son ışıklarından kopan göz ağrısı;
Şimdilerde bir ötenin günlük tasası
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta