Bir tablo çizmeye başladik seninle ikimiz
Öyle sıcak, öyle samimi, öyle tertemiz
Geçirdiğimiz son gün bitecek olan
Ve tanıştığımız ilk gün başladığımız
Önceleri sen ve ben vardik siyah ve beyaz
Bir de mevsimler sırayla bahar ve yaz
Aşkımızı ekledik renklerle hiç solmayan
Usandırmamıştı onu ne fazla naz ne niyaz
Uzun uzun seyrettik tablomuzun ilk halini
Bazen öfkeye boyanıverdi keskin ve ani
Farkettik hemen beraber sildik tüm izlerini
Yorulduk ama hiç ayırmadık ellerimizi
Nihayet turuncu yuvamızı ekledik tuale
Bir siyah damatlık ve beyaz bir gelinlikle
Sevgi ve minneti koyduk her köşesine
Ve söz verdik hiç gözyaşı olmasın diye
Kayıt Tarihi : 26.11.2002 11:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meltem Seyhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/11/26/tablo-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!