Tablacılık Şiiri - Haydar Demoğlu

Dört teker üzerinde, dört, beş tahta;
Bu bir icat, adına denmiş tabla,
Seyyar esnaflık doğmuş, bu icatla.
Küçük bir ticaret yapılır, bunla.
En yaygın şekli, Doğu illerinde.

Giyecek, yiyecek, satarlar bunla,
'Yedi nüfus bir de muhlis' derler ya!
Tablacı için söylenmiş, kanımca:
Bir tabla, çalışır on can rızkına.
Bu bir iş sahası, Anadolu'da,

Soğuk kışta, yazın tozda, yağmurda...
Tabla elinde, caddede, sokakta;
Bağırır, reklâm yapıp, süslü lafla...
Mal cinsini, fiyatını etrafa,
Meslekleşmiş, bu iş Anadolu'da.

Biri görev yapar emir altında,
Öbürü ekmek parası derdinde,
İşsiz, fakülte bitirdiği halde.
Tabla ile iş yaratmış kendine,
Buda suçsa, nerde çare

Tablacı, çilesi bitmez bununla;
Birde zabıtayla, köşe kapmaca,
O, kaçar zabıta kovalar, amma,
Yakalanırsa; malda gider tablada,
Demoğlu der; tablacının vay halına,
(H.Demoğlu-Erzurum)