Tabii Şehir Şiiri - Erdoğan Büyük

Tabii bir şehir eller değmemiş,
Sarı, açık kahve, biraz da yeşil,
Sanki gece olmuş, güler yüzüne,
Dökülmüş birer, birer yerin düzüne.

Kaldırınca başımı görürüm,
Ağaçlar fıskiye olmuş;
Bir de yere baktım, karıncalar,
Girip çıkıyor binalara, iş yerlerine!
Tabii ya alış veriş,
Ev ihtiyacı, odun, kömür.

O kadar canlı ki tabii şehir,
Bakınca okulun duvarlarına,
Sanki tarihten kalan bir parça,
Nemrut gibi sessiz, sedasız durur.

Sallanan dallar, sanki gitme dur der gibi,
Ama yollarımız ayrı, ben insanoğlu,
Bekliyor beni sınavlı yollar!
Sizse aldırmadan hiçbir koşula,
Doğanın tabii dengesinden,
Serpilir açarsınız kollarınızı,
Kuşlar size gelir, böcekler size,
Bizse daima gideriz enginimize.