Tabiî Ki… Şiiri - Seçil Karagöz

Vardır belki hakkın hâlinden şikâyete;
Kavuşmasın ömrün hüzünle nihayete…
Senin de canın var, elbet sen de insansın;
Aldırma her şeye, felekte baht utansın...

Azdır belki hırsın bir şeyler edinmeye;
Tükenmesin arzun esprinle yeşermeye…
Senin de ruhun var, elbet sen de insansın;
Aldırma her şeye, felekte baht utansın...

Dardır belki gönlün sevgi ikram etmeye;
Yok olmasın tarzın kendini yüceltmeye…
Senin de aklın var, elbet sen de insansın;
Aldırma her şeye, felekte baht utansın...

Azdır belki nazın sevenleri üzmeye;
Çoğalmasın kahrın derdini sürdürmeye…
Senin de kalbin var, elbet sen de insansın;
Aldırma her şeye, felekte baht utansın...